Δελτίο Τύπου για τη νέα έκδοση της ΕΛΕΤΑΕΝ
Παρασκευή, 10 Δεκεμβρίου 2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Νέα έκδοση της ΕΛΕΤΑΕΝ
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
ως εργαλείο ουσιαστικής περιβαλλοντικής προστασίας
Η ΕΛΕΤΑΕΝ εξέδωσε και αποστέλλει σε φορείς της πολιτικής ηγεσίας, της διοίκησης και της κοινωνίας των πολιτών τη νέα έκδοσή της με θέμα: «Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ως εργαλείο ουσιαστικής περιβαλλοντικής προστασίας: Ζητήματα εφαρμογής και ερμηνείας της περιβαλλοντικής και δασικής νομοθεσίας».
Στο βιβλίο που εκδόθηκε περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, σημειώματα:
- της κα Γλυκερίας Σιούτη, Καθηγήτριας Νομικής Ε.Κ.Π.Α.,
- του κ. Κίμωνα Χατζημπίρου, Αν. Καθηγητή Ε.Μ.Π.,
- του Καθηγητή Δημήτρη Μέλισσα, Νομικού Συμβούλου του Ε.Σ.Η.Α.Π.Ε. και
- του Δασολόγου Νίκου Χλύκα, Προέδρου του Συλλόγου Γεωτεχνικών.
Επίσης περιλαμβάνεται σε παράρτημα η Παρέμβαση της ΕΛΕΤΑΕΝ στο Συμβούλιο της Επικρατείας την οποία έχει επεξεργαστεί το μέλος της Μανόλης Βελεγράκης, Δικηγόρος Α.Π..
Η έκδοση στηρίχθηκε στα πορίσματα της συζήτησης που οργάνωσε η ΕΛΕΤΑΕΝ τον Οκτώβριο 2010 και στην οποία πέραν των ανωτέρω, συμμετείχε ο Ειδικός Γραμματέας Δασών κ. Αμοργιανιώτης και εκπρόσωποι του ΥΠΕΚΑ, του ΚΑΠΕ, της ΡΑΕ και του ΔΕΣΜΗΕ.
Η κεντρική θέση που προσπαθεί να αναδείξει η ΕΛΕΤΑΕΝ μέσω της νέας έκδοσής της, είναι ότι ο νόμος για την προστασία των δασών (ν.998/1979) που ισχύει, ορίζει ρητά ότι ένα έργο Α.Π.Ε., ένα μεγάλο δημόσιο έργο ή ένα στρατιωτικό έργο που επιτρέπεται να κατασκευαστεί σε μια έκταση που θεωρείται δασική, μπορεί να κατασκευαστεί σε αυτήν ακόμα και αν η έκταση καταστραφεί και κηρυχτεί αναδασωτέα (αρ. 45, 58 και 59 του ν.998/1979). Αντίστροφα: Αν λόγω της φύσης και της αξίας της δασικής έκτασης, ένα έργο Α.Π.Ε. ή ένα άλλο έργο υποδομής απαγορεύεται να γίνει σε μια δασική έκταση, τότε αν αυτή καεί, συνεχίζει να υφίσταται η απαγόρευση. Το γεγονός της πυρκαγιάς δεν μπορεί να αλλάζει την απόφαση της Διοίκησης για το αν ένα έργο επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται.
Αντίθετη ερμηνεία οδηγεί σε λογικά άτοπα. Παραδειγματικά, αντί μιας αναδασωτέας έκτασης που πριν την καταστροφή της δεν είχε οικολογική αξία, θα πρέπει να προτιμηθεί για επέμβαση μια δασική έκταση που πιθανόν έχει σημαντικότερη αξία από ό,τι η αναδασωτέα πριν την πυρκαγιά. Οδηγεί επίσης σε κίνδυνο αναστολής κάθε είδους ανάπτυξης έργων υποδομής.
Η σοφία του Συντάγματος και η δύναμη της κοινής λογικής επιβάλουν την προστασία και των δασικών και των αναδασωτέων εκτάσεων. Η αξία της δασικής έκτασης πριν την καταστροφή της είναι η κρίσιμη παράμετρος που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για να κριθεί αν μπορεί ή αν απαγορεύεται να γίνει ένα έργο δημοσίου συμφέροντος σε αυτή.
Στην περίπτωση των Α.Π.Ε. μάλιστα συντρέχουν δύο πρόσθετες προϋποθέσεις:
- Οι Α.Π.Ε. έχουν θετικές συνέπειες στο σκοπό της αναδάσωσης και στην άμεση και έμμεση προστασία και διατήρηση της δασικής βλάστησης και της βιοποικιλότητας.
- Το κοινοτικό δίκαιο επιβάλει την προώθηση των Α.Π.Ε.. Όποια μέτρα λαμβάνονται, που πιθανόν εμποδίζουν την ανάπτυξή τους, θα πρέπει να τεκμηριώνονται ανάλογα με το προστατευτικό αποτέλεσμα που επιτυγχάνουν και να μην προκαλούν αναστολή της ανάπτυξης χωρίς ανάλογη ουσιαστική προστασία κάποιας υψηλής περιβαλλοντικής αξίας.
