Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Για το Νομοσχέδιο της Ντροπής

 Η κατάντια…

Με το 10^ο νομοσχέδιο για Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας τα τελευταία 2 χρόνια, η κυβέρνηση προσπαθεί να ποδηγετήσει τον κλάδο, μιας και όπως κατ’ ιδίαν ομολογεί και όπως αποδεικνύουν οι επιλογές της, οι Α.Π.Ε. δεν περιλαμβάνονται στην αντζέντα της.

Η κυβέρνηση θεωρεί αποκλειστική της προτεραιότητα τους υδρογονάνθρακες. Είναι η επιτομή της κοντόφθαλμης και χωρίς όραμα πολιτικής, που υπογραμμίζεται από την εγκατάλειψη της ανεξάντλητης εγχώριας πηγής των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, υπέρ μιας πηγής που ακόμη και οι σχετικοί επιστήμονες των εταιρειών που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την εκμετάλλευση της, είναι πολύ επιφυλακτικοί να πανηγυρίσουν, πριν ξεκινήσουν οι γεωτρήσεις.

Παράλληλα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου, είναι φανερό πως η κυβέρνηση επιλέγει να στηρίξει το ακριβό, εισαγόμενο, ρυπογόνο Αέριο αντί να στηρίξει τον φθηνό, εγχώριο, ανεξάντλητο και καθαρό Αέρα. Μια ακόμη ελληνική πρωτοτυπία να ποινολογούνται οι παραγωγοί Α.Π.Ε. για να ενισχύονται οι παραγωγοί από φυσικό αέριο, οι οποίοι έχουν προστατευθεί πλήρως από τις στρεβλώσεις της αγοράς μέσω των μεταβατικών μηχανισμών χωρίς να  συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση του κοινού ελλείμματος.

Η ΕΛΕΤΑΝ για την ιστορία και μόνο, εκφράζει την έντονη αντίθεση και διαμαρτυρία της για το σχέδιο νόμου για τις Α.Π.Ε. που ανακοινώθηκε από το ΥΠΕΚΑ, και καταγράφει συνοπτικά την Υποκρισία, την Τραγωδία και την Κωμωδία που περιέχει:

Η υποκρισία…

1. Τι συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια στη αγορά ηλεκτρικής ενέργειας: Η Προμήθεια πληρώνει χρήματα προς τους ηλεκτροπαραγωγούς (συμβατικούς και Α.Π.Ε.) μέσω των Διαχειριστών, τα οποία είναι λιγότερα από όσα χρειάζονται για να πληρωθούν οι τιμές και το κόστος της παραγωγής ρεύματος. Δημιουργείται έτσι ένα έλλειμμα.  Αυτό το έλλειμμα δεν κατανέμεται ισότιμα ανάμεσα στους παραγωγούς (συμβατικούς και Α.Π.Ε.), αλλά βαρύνει αποκλειστικά τον Ειδικό Λογαριασμό Α.Π.Ε. Παρ’ όλα αυτά στην κάλυψη του συσσωρευμένου ελλείμματος συμμετέχουν μόνο οι Α.Π.Ε. και όχι όλοι οι παραγωγοί (συμβατικοί από φυσικό αέριο και Α.Π.Ε.)  ανάλογα με το πόσο συνεισφέρουν στο έλλειμμα, πόσο έχουν ήδη επιβαρυνθεί  για την  κάλυψη του και την αξία προσφέρουν στο σύστημα.
2. Η αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ με την οποία εκβιάζει η κυβέρνηση, δεν αφορά τις Α.Π.Ε., αλλά την στρέβλωση που μόλις αναφέρθηκε. Οι Βουλευτές εκβιάζονται  με αύξηση η οποία για το μέσο νοικοκυριό είναι 20λεπτά την ημέρα, δηλαδή 6 ευρώ το μήνα ή 75 ευρώ το χρόνο!![1]  Αυτή η αύξηση αφορά την επιδότηση των ορυκτών καυσίμων μέσω του Ειδικού Λογαριασμού Α.Π.Ε.
3. Ενώ οι τιμές της μεγάλης μάζας των παραγωγών Α.Π.Ε. περικόπτονται αναδρομικά ακόμα περισσότερο σε σχέση με το κείμενο που είχε τεθεί στη διαβούλευση, (ι) αυξάνεται η τιμή των μεγάλων φωτοβολταϊκών συγκροτημάτων που συνδέθηκαν το δεύτερο εξάμηνο του 2013 (σελ. 104-15 του νομοσχεδίου) και (ιι) μειώνεται περίπου στο μισό η έκπτωση που παρέχεται από τη ΣΗΘΥΑ (ΙΓ.3, παρ. 1, τελευταίο εδάφιο, σελ. 112). Αναρωτιόμαστε γιατί;
4. Καμία μελέτη και τεκμηρίωση, δεν έχει παρουσιάσει το ΥΠΕΚΑ που να στηρίζουν τις επιλογές του αυτές. Διαδίδει ότι χρησιμοποίησε ως κριτήριο τον δείκτη IRR. Όμως είναι αδύνατο το κράτος να γνωρίζει στοιχειωδώς –μέσω γενικών «μελετών» γραφείου – το πραγματικό και πλήρες κόστος επένδυσης και λειτουργίας μιας συγκεκριμένης επιχείρησης. Και μάλιστα να υποκρίνεται ότι το γνωρίζει σε τέτοια λεπτομέρεια που μπορεί να ξέρει πώς εξελίχθηκε ανά τρίμηνο! Η κάθε επιχείρηση επένδυσε σε διαφορετικό εξοπλισμό, με διαφορετικές εγγυήσεις, παροχές και όρους και με διαφορετικά κόστη υποδομών, ανάπτυξης, αδειοδότησης, εσωτερικά κλπ.

Η τραγωδία…

1. Είναι καταστροφική η διευκρίνιση που προστέθηκε στη διάταξη με την οποία έχει δικαίωμα ο Υπουργός να αλλάζει με απόφασή του τις τιμές των ΑΠΕ (ΙΓ.5, παρ. 2, σελ. 122 που προσθέτει την παρ. 10 στο αρ. 13 του ν.3468/2006). Συγκεκριμένα έχει προστεθεί: «Η απόφαση της παρούσας (δηλ. η απόφαση του Υπουργού για τις νέες τιμές) αφορά σε σταθμούς που θα συνδεθούν στο Σύστημα ή το Δίκτυο μετά την παρέλευση δύο ημερολογιακών ετών από την παρέλευση του έτους έκδοσής της». Αυτό σημαίνει ότι όταν μια τράπεζα εξετάζει την χρηματοδότηση ενός έργου, θα πρέπει να είναι βέβαιη ότι το έργο θα συνδεθεί εντός διετίας από την έγκριση του δανείου ώστε ακόμα και εάν την επομένη εκδοθεί απόφαση μείωσης της τιμής, το οικονομικό μοντέλο στο οποίο στήριξε την απόφαση χρηματοδότησης, να μην μεταβάλλεται.Όμως είναι αδύνατο τα περισσότερα αιολικά πάρκα να επιτύχουν αυτή την προθεσμία λόγω του μεγέθους του κατασκευαστικού έργου που πρέπει να εκτελεστεί και της σχιζοφρενικής γραφειοκρατίας που συνεχίζει να υφίσταται ακόμη και μετά την έκδοση άδειας εγκατάστασης. Φυσικά δεν συζητάμε καν για τα μεγάλα έργα (αντλισιοταμίευση, υποθαλάσσιες διασυνδέσεις, μεγάλα χερσαία αιολικά, υπεράκτια). Επομένως με τη διάταξη αυτή αποκλείεται οριστικά κάθε δυνατότητα τραπεζικής χρηματοδότησης των αιολικών έργων.
2. Η κατάργηση της ετήσιας αναπροσαρμογής της τιμής (ΙΓ.8, παρ.1), δεν συνάδει με καμία οικονομική λογική. Το ΥΠΕΚΑ δεν έχει εξηγήσει καν, γιατί επιμένει σε αυτή τη διάταξη. Τα αιολικά έργα έχουν σημαντικό κόστος λειτουργίας το οποίο αυξάνει με τον πληθωρισμό και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό και αποδεκτό.Η τιμή πρέπει να αναπροσαρμόζεται ετησίως με τον πληθωρισμό του προηγούμενου έτους ή με τον πληθωρισμό της ηλεκτρικής ενέργειας ή των καυσίμων.

Η κωμωδία…

1. Τα έργα που έχουν λάβει επιδότηση έχουν ταρίφα που είναι υπερβολικά μικρότερη σε σχέση με επενδύσεις της ίδιας κατηγορίας και περιόδου που δεν επιδοτήθηκαν. Η μείωση των εσόδων με την οποία επιβαρύνονται, ισοφαρίζει πλήρως με την επιδότηση που έλαβαν  μόλις μετά  από 6-8 έτη λειτουργίας. Μετά όμως συνεχίζει η πολύ μειωμένη ταρίφα! Ουσιαστικά δηλαδή, τα επιδοτημένα έργα επιστρέφουν την επιδότησή τους στο τριπλάσιο.
2. Ο ΛΑΓΗΕ εντέλλεται να μην σέβεται τις δικαστικές αποφάσεις (ΙΓ.3, παρ. 7, σελ. 113)!! Επειδή όμως ο συντάκτης φοβάται τις συνέπειες συμπληρώνει: «Ο ΛΑΓΗΕ δεν φέρει καμία απολύτως ευθύνη ούτε απέναντι στον παραγωγό ΑΠΕ/ΣΗΘΥΑ ούτε απέναντι στον επιβάλλοντα την κατάσχεση για τυχόν θετική ή αποθετική ζημία ή διαφυγόντα κέρδη αυτών από την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.». Στη Νέα Ελληνική Δημοκρατία της θεσμικής ανομίας, Νόμος ορίζει να μη σεβόμαστε τις δικαστικές αποφάσεις, δηλαδή να παρανομούμε. Αν όμως πράγματι κριθεί ότι παρανομήσαμε επειδή εφαρμόσαμε το Νόμο που μας εντέλει να παρανομήσουμε, ο ίδιος αυτός Νόμος μας απαλλάσσει από κάθε ευθύνη!!!

Η αποκάλυψη…

Δηλώσεις του Υπουργού Γιάννη Μανιάτη κατά την επίσκεψη στην Λευκωσία χθες 27 Μαρτίου: «Προτεραιότητα της ελληνικής κυβέρνησης οι υδρογονάνθρακες». Προφανώς κάποιοι στη Κυβέρνηση νομίζουν ότι ο δρόμος για το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο  περνά μέσα από τη σύνθλιψη των Α.Π.Ε. Άλλωστε ποιος θα θυμάται σε 15 χρόνια;

Δείτε το Δελτίο Τύπου σε pdf

Συνημμένο στο Δελτίο Τύπου παράρτημα για τις στρεβλώσεις