Οι ελληνικές αιολικές επιχειρήσεις είναι από τις πιο προωθημένες ελληνικές επιχειρήσεις σε θέματα ESG. Κατ’ αρχάς η αιολική ενέργεια αποτελεί μια φιλοπεριβαλλοντική δραστηριότητα με σημαντική προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, μέσω της παροχής φθηνής και καθαρής ενέργειας, αλλά και μέσω των δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης που υλοποιούν οι εταιρείες του κλάδου. Συνεπώς, κατά μια γενική έννοια, οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο διαθέτουν προφανώς τις προϋποθέσεις για να πληρούν τα δύο πρώτα κριτήρια.

Στο πλαίσιο αυτό, στο άρθρο παρατίθενται συγκεκριμένα ποσοτικά δεδομένα για το πώς η αιολική ενέργεια στην Ελλάδα έχει ωφελήσει, και συνεχίζει να ωφελεί, το περιβάλλον και την κοινωνία.

To τρίτο κριτήριο, η έννοια του “Governance” είναι ένα από τα στοιχεία που οφείλουν να χαρακτηρίζουν το νέο επιχειρηματικό μοντέλο ανάπτυξης των Α.Π.Ε. το οποίο διαμορφώνεται τη τελευταία δεκαετία (και πλέον) στην Ευρώπη. Κινητήριος μοχλός είναι η εξέλιξη της τεχνολογίας και η πτώση του κόστους, που σηματοδότησε τη μετάβαση από τα συστήματα ενίσχυσης στην ανάπτυξη μέσα από την αγορά. Αυτό ευνόησε τον ανταγωνισμό -και των τεχνολογιών και των επιχειρήσεων- με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση ενός ενάρετου κύκλου μείωσης κόστους – επενδύσεων – καινοτομίας κοκ. Ήταν αυτό το μοντέλο που ευνοεί -και ταυτόχρονα απαιτεί- μεγαλύτερη κλίμακα των επιχειρήσεων και προσέλκυση μεγαλύτερων και διαφοροποιημένων κεφαλαίων. Στο σημείο αυτό, η έννοια της εμπιστοσύνης στη διοίκηση και της πίστης ότι η πληροφορία τηρείται και διαχέεται με αξιοπιστία στους χρηματοδότες (μετόχους, τράπεζες κλπ) είναι κρίσιμη. Αυτή η πίστη κερδίζεται μέσα από την διαφανή εταιρική διακυβέρνηση.

Συνοπτικά λοιπόν,  η Αιολική Ενέργεια προφανώς υπηρετεί το “E” και το “S”, το περιβάλλον και την κοινωνία και χρειάζεται το “G” για να συνεχίσει να το πράττει πιο αποτελεσματικά και σε μεγάλη κλίματα.